W Limanowej realizowano zasadę jawności życia publicznego, której instrumentem były zebrania ogólne wszystkich obywateli, nazywane schadzkami, na których omawiano sprawy miejskie. Udział w tych spotkaniach dla wszystkich mieszkańców był obowiązkowy. Za nieusprawiedliwioną nieobecność groziła (od roku 1623) kara grzywny w wysokości 5 gr i szeląga.

Według przepisów ordynacji z 1640 roku, schadzki zwoływał wójt i miały odbywać się co dwa tygodnie, w piątki w "domu wójtowkim", w obecności przedstawiciela dziedzica. Zebrani powinni na nich "o porządki miejskim mówić, jako i sądy i insze sprawy do dobra i do pożytku ich należące odprawiać".

W ordynacji z roku 1693, dodano zapis o zakazie pojawiania się na schadzkach w stanie nietrzeźwym.

na podstawie: Limanowa: dzieje miasta, pod red. Feliksa Kiryka, tom I, Wydawnictwo Secesja, Kraków, 1999