Kościół parafialny pod wezwaniem Świętego Mikołaja, pierwotny wzniesione w 1296 lub 1313. Obecne prezbiterium i zakrystia od północy murowane, zbudowane prawdopodobnie w wieku XVI przez Prokopa Pieniążka. Obecna nawa przebudowana w 1787 (?), kaplica przy niej od południa oraz wieża z roku 1838 od zachodu drewniane.
Prezbiterium zamknięte ścianą prostą, na zewnątrz oszkarpowane, nakryte stropem o płaskich kasetonach. Nawa konstrukcji zrębowej, prostokątna, podzielona słupami na trzy pseudonawy, z których środkowa nakryta pozornym sklepieniem spłaszczonym, boczne stropami. Otwór tęczy o łuku spłaszczonym; na belce krucyfiks koniec wieku XIV.
Dach o jednej kalenicy. Wieżyczka na sygnaturkę kształtu barokowego. Wieża konstrukcji słupowej, kwadratowa, o ścianach pochyłych z daszkiem obiegającym w połowie wysokości, z nadwieszoną izbicą i gontowym hełmem baniastym z latarnią.
Portal do zakrystii kamienny, fazowany, zamknięty półkolem z uskokiem. Ołtarz główny barokowy; w nim obrazy: Matka Boska ze Świętym Stanisławem biskupem i Mikołajem, pierwotnie środek tryptyku, na desce ze złotym tłem, gotycki, początek wieku XVI; Święty Mikołaj, malowany przez Nankego z Limanowej początek wieku XVIII i święty Antoni Padewski pierwsza połowa wieku XVII. Dwa ołtarze boczne późnobarokowy wiek XVIII z obrazami Świętego Józefa i Sebastiana wiek XVII. Ambona późnobarokowa wiek XVIII. Chrzcielnica kamienna, barokowa wiek XVII. Kropielnica kamienna, o formach renesansowych wiek XVI. Dwie szafy barokowe wiek XVII, z nich jedna z malowanym Ukrzyżowaniem. Dwa feretrony późnobarokowe wiek XVIII: w jednym obraz Chrystusa wskazującego na ranę w boku, w drugim posąg św Apolonii. Świecznik drewniany wiek XVII. Obraz Matki Boskiej z Świętym Stanisławem biskupem i Mikołajem oraz fundatorem - kanonikiem wiek XVII, kopia ludowa obrazu z ołtarza głównego. Krucyfiks wiek XVIII. Posągi aniołów wiek XVIII. Nagrobek Prokopa Pieniążka (zmarły w 1587) z piaskowca, z leżącą postacią rycerza, renesansowy. Kielich rokokowy 1757. Ornat haftowany wiek XVII. Ornat z tkaniny wiek XVIII. Dwa dzwony: 1707 i 1765, ulany przez Kaspra Krammitza z Krompachu.
Opis pochodzi z opracowania: Józef E. Dutkiewicz, Katalog zabytków sztuki w Polsce, Tom I, Powiat Limanowski, 1951