Stare dwory i dworki polskie znikają z krajobrazu pol­skiego tak szybko i ślad po nich zostaje tak nikły, że, póki czas, trzeba je choć słowem, o ile można, także podobizną obrazkową—utrwalać i potomnym przekazać. Miały one swe znaczenie w życiu narodowem i kulturalnem. Oddział Towa­rzystwa Ludoznawczego w Zakopanem ocenił tę ich wartość i wyraził życzenie, by dworki i dwory Podhala opisać. Myśl tę podejmuję i na początku ogłaszam szczegóły o dworach w Limanowszczyznie, jakie zebrać zdołałem.

Tekst pochodzi z opracowania: Wspomnienia z Sądecczyzny z przed około 40 laty; Dwory i dworki w Limanowszczyźnie, Jan Sitowski. Kraków,1916-1920. 

Autor: Maria Cabalska
Artykuł pochodzi z opracowania: Prace Archeologiczne, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagielońskiego, Zeszyt 12, Kraków 1970

Teren powiatu limanowskiego należy do obszarów niezwykle słabo przebadanych. Mimo stosunkowo wczesnego, jeszcze w 1874 r., zapoczątkowania badań wykopaliskowych, systematyczne prace nie były następnie kontynuowane.

Stwarza to duże trudności, wynikające z ograniczonej liczby stanowisk, najczęściej poznanych powierzchownie lub pochodzących z przypadkowych znalezisk. Jednakże podjęto ten temat przede wszystkim w celu możliwie pełnego zestawienia dotychczas uzyskanych źródeł. Cześć materiałowa jest oparta na danych zebranych w Muzeum Archeologicznym w Krakowie. Zostały one uzupełnione i zweryfikowane w ciągu badań powierzchniowych przeprowadzonych w ramach akcji Limanowa 68, ze współudziałem członków Koła Naukowego Studentów Archeologii UJ.

Położenie:
Przyszowa to wieś położona w dolinie rzeki Słomki pomiędzy masywami Łyżki (803m) i Pępówki (777m) oraz Piekła (660m).

Historia:
Pierwsze wzmianki są już w roku 1326 kiedy to powstała parafia w Przyszowej. Pierwszymi

szlak czarny

czas przejścia około 2 h, z powrotem około 1.15 h, ok. 4 km

 Z centrum wsi (duże centrum handlowe) idziemy asfaltowa drogą w kierunku Łukowicy. Mijamy ośrodek zdrowia, a dalej idziemy poniżej dworu rodziny Żuk-Skarszewskich. Zaraz za dworem, skręcamy w prawo w asfaltową drogę. Droga wiedzie grzbietem między potokami. Przy kapliczce Matki Boskiej z Lourdes, na rozstaju dróg wybieramy prawe odgałęzienie. Dalej kamienistą drogą kierujemy się na skraj lasu w kierunku pojedynczego domu. Stąd widok na Litacz(652m) z przekaźnikiem. Mijamy kilka zagajników i widzimy nieco dalej domy przysiółka Zamek. Podchodzimy kamienistą drogą leśną przez bukowy las. Skręcamy w prawo na szeroką leśną drogę, która to wznosi się i opada. Mijamy składowisko drewna. Po chwili skręcamy w lewo w drogę zrywkową i wspinamy się do drogi wiodącej trawersem po zboczu Łyżki w kierunku zachodnim. Po kilku minutach, zmieniamy drogę, skręcając w prawo. Droga ta łagodnie wiedzie w kierunku szczytu Łyżki. Po chwili spotykamy zielone szlaki idące z Łukowicy i wspólnie wchodzimy na szczyt.